Συμφορητική προστατίτιδαείναι μια παθολογική διαδικασία στον προστάτη που προκαλείται από απόφραξη. Δεν ανιχνεύεται παθογόνος χλωρίδα. Τα λευκοκύτταρα μπορούν να ανιχνευθούν κατά τη μικροσκόπηση της έκκρισης του προστάτη, του σπέρματος και των ούρων. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν συνεχή πόνο στο περίνεο και δυσουρία. Τα διαγνωστικά βασίζονται στα αποτελέσματα της βακτηριακής καλλιέργειας βιοϋλικού και του TRUS. Δεν υπάρχει τυπικό θεραπευτικό σχήμα για τη συμφορητική προστατίτιδα. συνταγογραφούνται μασάζ, φυσιοθεραπεία, αντιμικροβιακά φάρμακα και άλφα-αναστολείς. Απαιτείται ατομική προσέγγιση, λαμβάνοντας υπόψη τα υπάρχοντα συμπτώματα. Εάν η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, είναι δυνατή η χειρουργική επέμβαση.
Γενικές πληροφορίες
Η προστατίτιδα μπορεί να είναι μολυσματική, που προκαλείται από την παρουσία παθογόνου μικροχλωρίδας, ή στάσιμη, που σχετίζεται με στάση αίματος, κατακράτηση εκσπερμάτισης και εκκρίσεις προστάτη. Η συμφορητική ή συμφορητική προστατίτιδα (φυτικό ουρογεννητικό σύνδρομο, προστατίτιδα) είναι ένα ξεπερασμένο όνομα. Οι σύγχρονοι ειδικοί στον τομέα της ουρολογίας χρησιμοποιούν συχνότερα τον όρο «σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου χωρίς φλεγμονώδη αντίδραση» (CPPS). Προστατίτιδα εμφανίζεται στο 25% των ανδρών ηλικίας 35 έως 60 ετών, η φλεγμονή που προκαλείται από διεργασίες στάσης αντιπροσωπεύει το 88-90% του συνολικού αριθμού των περιπτώσεων Η δυνητικά συμφορητική μορφή της νόσου υποστηρίζεται από παθογόνα που είναι μορφής L, στερεώνονται σε βιοφίλμ και δεν ανιχνεύονται με μεθόδους ρουτίνας.
αιτίες
Τα αίτια της συμφορητικής προστατίτιδας μπορεί να σχετίζονται τόσο με τον ίδιο τον αδένα όσο και με εξωπροστατικούς παράγοντες. Η ακριβής αιτιολογία είναι άγνωστη, πιθανώς λόγω στασιμότητας των εκκρίσεων στον προστάτη ή συνέπεια φλεβικής συμφόρησης στα όργανα της πυέλου και στο όσχεο. Ορισμένοι ουρολόγοι θεωρούν ότι η ασθένεια είναι ψυχοσωματική. Το όριο μεταξύ βακτηριακής και μη βακτηριακής φλεγμονής είναι πολύ αυθαίρετο. με ανοσοκαταστολή οποιασδήποτε προέλευσης, η διαδικασία γίνεται μολυσματική λόγω της προσθήκης δευτερογενούς μικροχλωρίδας. Η συμφορητική προστατίτιδα προκαλείται από:
- Εσωτερικά ουρολογικά αίτια. Λειτουργική ή δομική παθολογία της ουροδόχου κύστης: απόφραξη του τραχήλου, αδυναμία χαλάρωσης του έξω σφιγκτήρα κατά την αφόδευση, μειωμένη συσταλτικότητα του εξωστήρα συμβάλλουν στην κατακράτηση ούρων και, λόγω συμπίεσης των αγγείων, στασιμότητα αίματος. Η υπερπλασία και ο όγκος του προστάτη, η στένωση της ουρήθρας και η αποφρακτική πέτρα της ουροδόχου κύστης θεωρούνται επίσης πιθανές αιτίες φλεβικής στάσης.
- συμπίεση. Η ροή του αίματος διαταράσσεται από τη συμπίεση του φλεβικού πλέγματος από έναν οπισθοπεριτοναϊκό όγκο, τις μεταστάσεις και τις εντερικές θηλιές γεμάτες με κόπρανα (δυσκοιλιότητα). Τα αγγεία του ουρογεννητικού πλέγματος διαστέλλονται, η ροή του αίματος επιβραδύνεται, ο ιστός υποφέρει από έλλειψη οξυγόνου και αντικαθίσταται από μη λειτουργικές δομές. Μέρος του αίματος εναποτίθεται και απενεργοποιείται από την κυκλοφορία.
- Παράγοντες συμπεριφοράς. Η άρνηση της σεξουαλικής δραστηριότητας, η ακανόνιστη εκσπερμάτιση και η χρήση διαλείπουσας σεξουαλικής επαφής για την πρόληψη της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης οδηγούν σε αυξημένη ροή αίματος και διόγκωση του ιστού του προστάτη. Κατά την εκσπερμάτιση, αυτός ο αδένας δεν αδειάζεται εντελώς. Ο συνεχής αυνανισμός μπορεί να οδηγήσει σε συμφορητική προστατίτιδα γιατί. . . Η ροή του αίματος στα γεννητικά όργανα είναι απαραίτητη για να συμβεί στύση.
Οι προδιαθεσικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τη χαμηλή σωματική δραστηριότητα, την υποθερμία και την υπερθέρμανση και την κακή διατροφή με κυρίως πικάντικα, καπνιστά τρόφιμα. Το αλκοόλ και η νικοτίνη επηρεάζουν τον τόνο του αγγειακού τοιχώματος, διαταράσσουν τις διεργασίες οξειδοαναγωγής και τη διαπερατότητα, γεγονός που οδηγεί σε οίδημα. Οι κύριες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη συμφορητικής προστατίτιδας που επηρεάζει όλα τα όργανα της ανδρικής γεννητικής περιοχής (κυστίδια, όρχεις) θεωρούνται ανωμαλίες του πυελικού αγγειακού συστήματος - ανεπάρκεια βαλβίδας, συγγενής αδυναμία του φλεβικού τοιχώματος.
Παθογένεση
Η περιφερική ζώνη του προστάτη αποτελείται από αγωγούς που έχουν ελάχιστα ανεπτυγμένο σύστημα παροχέτευσης που εμποδίζει την εκροή εκκρίσεων. Καθώς ο προστάτης μεγεθύνεται με την ηλικία, οι ασθενείς εμφανίζουν αντίστροφη ροή ούρων στους σωλήνες του προστάτη. Έχει διαπιστωθεί ότι πολλοί άνδρες που πάσχουν από προστατίτιδα είναι πιο επιρρεπείς σε αλλεργίες. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τέτοιοι ασθενείς μπορεί επίσης να υποφέρουν από φλεγμονή που προκαλείται από αυτοάνοση που προκαλείται από προηγούμενη λοίμωξη.
Η παλινδρόμηση των ούρων προωθείται από στενώσεις της ουρήθρας, δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης και BPH. Η αντίστροφη ροή ακόμη και αποστειρωμένων ούρων προκαλεί χημικό ερεθισμό και φλεγμονή. Ξεκινά η ίνωση των σωληναρίων, δημιουργώντας συνθήκες για προστατολιθίαση, η οποία οδηγεί σε ενδοπορική απόφραξη και στάση των εκκρίσεων. Η ανεπαρκής αποστράγγιση των οξέων πυροδοτεί μια φλεγμονώδη αντίδραση και το αυξανόμενο οίδημα συνοδεύεται από την εμφάνιση συμπτωμάτων. Η κατάσταση επιδεινώνεται από συμφόρηση αίματος (στάσιμο) στη λεκάνη.
ταξινόμηση
Η γενική ταξινόμηση της προστατίτιδας περιλαμβάνει οξεία (Ι) και χρόνια (II) βακτηριακές μορφές. Η κατηγορία III περιλαμβάνει τον υποτύπο IIIa – CPPS με φλεγμονή και IIIb – CPPS χωρίς αυτό. Η συμφορητική προστατίτιδα θεωρείται εκδήλωση CPPS χωρίς φλεγμονώδη αντίδραση (IIIb). Υπάρχει μια κλινική διαφοροποίηση που λαμβάνει υπόψη τα παθογενετικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά της νόσου:
- Πρώτο στάδιο.Χαρακτηρίζεται από την επικράτηση διεργασιών εξίδρωσης, αποδημίας, αρτηριακής και φλεβικής υπεραιμίας, που οδηγεί σε βλάβη στο μικροαγγειακό σύστημα και καταστροφή του αδενικού ιστού. Οι αλλαγές αυτές καταγράφονται τα πρώτα χρόνια μετά την έναρξη της νόσου. Η κλινική εικόνα στο πρώτο στάδιο είναι πιο έντονη.
- Δεύτερος όροφος.Αναπτύσσονται οι πρώτες διαδικασίες πολλαπλασιασμού του συνδετικού ιστού και τα συμπτώματα μειώνονται. Λόγω του σχηματισμού θρόμβου, υποφέρει η μικροκυκλοφορία, η οποία επιδεινώνει τη σκλήρυνση. Σε αυτό το στάδιο, οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν σεξουαλική δυσλειτουργία: η στύση και η ένταση του οργασμού μειώνονται, εμφανίζεται πρόωρη εκσπερμάτιση ή, αντίθετα, ο άνδρας δυσκολεύεται να φτάσει στο αποκορύφωμα.
- Τρίτη ενότητα. Οι σοβαρές ινοσκληρωτικές αλλαγές είναι χαρακτηριστικές. Έχει αποδειχθεί ότι ο πολλαπλασιασμός του συνδετικού ιστού διεγείρεται όχι μόνο από φλεγμονή, αλλά και από ισχαιμία, που συνοδεύει τη συμφορητική προστατίτιδα. Χαρακτηριστικά είναι τα παράπονα για δυσκολία στην ούρηση και εμπλοκή των νεφρών στην παθολογική διαδικασία.
Συμπτώματα συμφορητικής προστατίτιδας
Η παθολογία εκδηλώνεται με ποικίλα συμπτώματα. Οι περισσότεροι ασθενείς περιγράφουν τον πόνο ως επίμονη ενόχληση στην περιπρωκτική περιοχή, στο όσχεο ή στο πέος. Μερικοί παρατηρούν αυξημένο πόνο στο περίνεο όταν κάθονται. Η ακτινοβολία του πόνου είναι μεταβλητή - στο κάτω μέρος της πλάτης, στους εσωτερικούς μηρούς, στην ουρά. Το πρήξιμο του αδένα συχνά δυσκολεύει την έναρξη της ούρησης και εξασθενεί τη ροή των ούρων. Η συμφορητική φλεγμονή στο φόντο της αγγειακής παθολογίας συνοδεύεται συχνά από αιμοσπερμία - την εμφάνιση αίματος στο σπέρμα.
Τα συμπτώματα του ερεθισμού της ουροδόχου κύστης περιλαμβάνουν συχνοουρία και επιτακτική ακράτεια. Με παρατεταμένη παθολογία, αναπτύσσονται καταθλιπτικές διαταραχές. Είναι ακόμα αμφιλεγόμενο εάν τα ψυχοσυναισθηματικά χαρακτηριστικά οδηγούν σε δυσφορία στην περιοχή του περινέου ή, αντίθετα, ο πόνος που προκαλείται από το πρήξιμο του προστάτη επηρεάζει την ψυχολογική κατάσταση του άνδρα. Η αύξηση της θερμοκρασίας με ρίγη υποδηλώνει τη μετάβαση της βακτηριακής συμφορητικής προστατίτιδας σε μολυσματική και την ανάγκη έναρξης παθογνωμονικής θεραπείας.
Επιπλοκές
Η συμφορητική προστατίτιδα με την προσθήκη μικροχλωρίδας μπορεί να γίνει οξεία βακτηριακή. Τα κοντινά όργανα και δομές μπορούν να εμπλέκονται στη φλεγμονώδη διαδικασία: κυστίδια, ουροδόχος κύστη, όρχεις. Η δουλειά του προστάτη είναι να παράγει υγρό για το σπέρμα. συνήθως έχει ειδική σύνθεση που έχει προστατευτική λειτουργία για τα ανδρικά γεννητικά κύτταρα. Οι ανεπαρκείς ποσότητες θρεπτικών συστατικών και οι αλλαγές στις βιοχημικές ιδιότητες των εκκρίσεων του προστάτη επηρεάζουν αναπόφευκτα την ποιότητα της εκσπερμάτισης. Οι άνδρες με συμφορητική προστατίτιδα είναι πιο πιθανό να διαγνωστούν με υπογονιμότητα.
Με σοβαρή διόγκωση του οργάνου, μέρος των ούρων παραμένει στην ουροδόχο κύστη μετά την ούρηση, γεγονός που οδηγεί στο σχηματισμό παθολογικής παλινδρόμησης των ούρων στους ουρητήρες και στο νεφρικό σύστημα συλλογής. Υδρονέφρωση και επίμονη πυελονεφρίτιδα με μειωμένη νεφρική λειτουργία μπορεί να εμφανιστούν ως απόκριση στην παλινδρόμηση. Το 50% των ανδρών εμφανίζει σεξουαλική δυσλειτουργία: επώδυνη εκσπερμάτιση, δυσπαρεύνια, δυσάρεστες νυχτερινές στύσεις, που επιδεινώνουν την ποιότητα ζωής και επηρεάζουν αρνητικά τη σχέση του ζευγαριού.
διάγνωση
Ο προσδιορισμός της προέλευσης των συμπτωμάτων είναι κρίσιμος για την αποτελεσματική θεραπεία της συμφορητικής προστατίτιδας. Ως εκ τούτου, έχουν αναπτυχθεί διάφορα ερωτηματολόγια για τη διευκόλυνση της διάγνωσης: I-PSS, UPOINT. Αυτά τα ερωτηματολόγια είναι σε ρωσοποιημένη μορφή και χρησιμοποιούνται από ουρολόγους και ανδρολόγους στο ιατρείο τους. Για να αποκλειστεί το μυοπεριτονιακό σύνδρομο, ενδείκνυται η διαβούλευση με νευρολόγο. Κατά την ψηλάφηση, ο προστάτης είναι διευρυμένος και μέτρια επώδυνος. η συμφορητική φύση της νόσου αποδεικνύεται από κιρσούς στο ορθό. Η διάγνωση της συμφορητικής προστατίτιδας περιλαμβάνει:
- Εργαστηριακές εξετάσεις. Γίνεται μικροσκοπική και πολιτισμική εξέταση του χυμού του προστάτη. Μια ελαφρά αύξηση του αριθμού των λευκοκυττάρων στο μικροσκόπιο και τα αρνητικά αποτελέσματα βακτηριακής καλλιέργειας επιβεβαιώνουν τη φλεγμονή της βακτηριακής στάσης. Πραγματοποιούνται δοκιμές PCR για να αποκλειστεί μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια. Στην τρίτη δόση των ούρων μετά το μασάζ, ανιχνεύεται πιο έντονη λευκοκυτταριουρία. Η κυτταρολογία ούρων μπορεί να γίνει για να αποκλειστεί ο όγκος της ουροδόχου κύστης· σε ασθενείς ηλικίας άνω των 40-45 ετών, απαιτείται εξέταση αίματος PSA.
- Οπτικές μέθοδοι έρευνας. Η κύρια οργανική διαγνωστική μέθοδος παραμένει το TRUS, το υπερηχογράφημα της ουροδόχου κύστης. Τα αποτελέσματα της κυστεοουρηθρογραφίας είναι κατατοπιστικά για την επιβεβαίωση της δυσλειτουργίας του αυχένα της ουροδόχου κύστης και αποκαλύπτουν ενδοπροστατική και εκσπερμάτωση παλινδρόμηση ούρων καθώς και στένωση της ουρήθρας. Εάν ο πίδακας είναι σημαντικά εξασθενημένος, πραγματοποιείται ουροροομετρία. Η τάση των μυών του πυελικού εδάφους εκτιμάται με τη χρήση βιντεοευροδυναμικής εξέτασης.
Η διαφορική διάγνωση γίνεται με καρκίνωμα ουροδόχου κύστης, BPH, διάμεση κυστίτιδα. Παρόμοιες εκδηλώσεις παρατηρούνται με τη φυματίωση του ουρογεννητικού συστήματος και τις στενώσεις της ουρήθρας, καθώς αυτές οι νοσολογίες χαρακτηρίζονται επίσης από πόνο στην κάτω κοιλιακή χώρα, συμπτώματα δυσουρίας και δυσκολία στην ούρηση. Η συμφορητική προστατίτιδα διαφοροποιείται από τη βακτηριακή προστατίτιδα. Επιπλέον, όλες οι παθολογικές διεργασίες που σχετίζονται με το CPPS στους άνδρες πρέπει να αποκλείονται.
Θεραπεία της συμφορητικής προστατίτιδας
Συνιστάται στον ασθενή να ομαλοποιήσει τη σεξουαλική του ζωή, καθώς η τακτική εκσπερμάτιση βοηθά στην αποστράγγιση των κυψελίδων και στη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας. Η διαλείπουσα ή παρατεταμένη σεξουαλική επαφή που προκαλεί συμφόρηση είναι απαράδεκτη. Έχει εντοπιστεί μια σειρά προϊόντων που αυξάνουν τη χημική επιθετικότητα των ούρων - η κατανάλωσή τους οδηγεί σε αυξημένα συμπτώματα συμφορητικής προστατίτιδας. Τα μπαχαρικά, ο καφές, οι μαρινάδες, τα καπνιστά φαγητά και τα αλκοολούχα και ανθρακούχα ποτά θα πρέπει να περιορίζονται ή, ακόμα καλύτερα, να αποκλείονται. Η θεραπεία της συμφορητικής φλεγμονής του προστάτη μπορεί να είναι συντηρητική και χειρουργική.
Συντηρητική θεραπεία
Το θεραπευτικό σχήμα επιλέγεται μεμονωμένα ανάλογα με τα συμπτώματα που επικρατούν. Πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν βελτίωση μετά τη λήψη αντιβακτηριακών φαρμάκων, η οποία οφείλεται σε ελλιπή διάγνωση λανθάνουσας λοίμωξης. Οι αναστολείς άλφα συνταγογραφούνται εάν η ροή των ούρων είναι υποτονική και υπάρχει ώθηση για άσκηση. Η παρόρμηση για ούρηση εξουδετερώνεται με αντιχολινεργικά. Οι αναστολείς της 5-άλφα-αναγωγάσης έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τη σοβαρότητα των κλινικών εκδηλώσεων μειώνοντας την απόκριση των μακροφάγων και των λευκοκυττάρων και τη μετανάστευση τους στη φλεγμονώδη ζώνη.
Τα παυσίπονα, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και τα μυοχαλαρωτικά μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τον πόνο και τους μυϊκούς σπασμούς. Είναι λογικό να συμπεριληφθούν φάρμακα στο θεραπευτικό σχήμα που ομαλοποιούν τη μικροκυκλοφορία - φλεβοτονικά (venotonics). Εάν η στάσιμη διαδικασία υποστηρίζει ανεπάρκεια ανδρογόνων, καταφεύγουν σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης. Σε ασθενείς με αγχώδεις-υπνωτικές και καταθλιπτικές διαταραχές συνιστάται να συμβουλευτούν έναν ψυχίατρο που θα επιλέξει το βέλτιστο αντικαταθλιπτικό.
Με τη συμφορητική φλεγμονή του προστάτη, οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες συμβάλλουν στην ομαλοποίηση της ανδρικής υγείας. Χρησιμοποιούν λέιζερ και μαγνητική θεραπεία, ηλεκτροφόρηση κ. λπ. Οι θεραπείες σπα βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της δυσουρίας και στη βελτίωση της σεξουαλικής λειτουργίας: λήψη αλκαλικού μεταλλικού νερού, εφαρμογών παραφίνης και λάσπης, ντους μασάζ. Σε ορισμένους ασθενείς, κατά τη διεξαγωγή θεραπείας άσκησης για τη μείωση της έντασης στους πυελικούς μύες, σημειώνεται ομαλοποίηση της ευημερίας. Το μασάζ προστάτη δεν αντικαθιστά τη φυσική εκσπερμάτιση, αλλά μάλλον βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και την παροχέτευση του οργάνου.
Ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι θεραπείας
Εάν η συντηρητική θεραπεία παραμείνει ανεπιτυχής, μπορούν να ληφθούν υπόψη παρεμβάσεις υψηλής τεχνολογίας - διουρηθρική εκτομή του προστάτη, εστιασμένη υπερηχογραφική κατάλυση υψηλής έντασης. Η πιο αποτελεσματική είναι η διορθική υπερθερμία - μια μη επεμβατική μέθοδος που βασίζεται στην αρχή της θερμικής διάχυσης (ο προστάτης εκτίθεται σε μη εστιασμένη ενέργεια μικροκυμάτων). Η θερμότητα αυξάνει τον μεταβολισμό των ιστών, μειώνει τα συμπτώματα συμφόρησης και έχει νευροαναλγητική δράση. Υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των διαδικασιών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της συμφορητικής προστατίτιδας.
Πρόγνωση και πρόληψη
Η πρόγνωση για τη ζωή είναι ευνοϊκή, αλλά ο χρόνιος πυελικός πόνος είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Μερικές φορές η συμφορητική προστατίτιδα υποχωρεί αυθόρμητα με την πάροδο του χρόνου. Η μακροχρόνια διαταραχή της κυκλοφορίας του αίματος οδηγεί σε σκλήρυνση του αδενικού ιστού, η οποία εκδηλώνεται με επιδείνωση των παραμέτρων του σπερμογράμματος. Η πρόγνωση της συμφορητικής προστατίτιδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συμμόρφωση του ασθενούς με όλες τις συστάσεις και τις αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Η πρόληψη περιλαμβάνει την άσκηση, την αποφυγή βαρέων βαρών, την εξομάλυνση των σεξουαλικών σχέσεων και την αποφυγή κατανάλωσης καφέ και αλκοόλ. Εάν κάνετε καθιστική ζωή, συνιστάται να κάνετε διαλείμματα για σωματικές ασκήσεις και να χρησιμοποιείτε μαξιλάρι. Προτιμώνται φαρδιά εσώρουχα και παντελόνια. Οι ασθενείς παρακολουθούνται από ουρολόγο με τακτική αξιολόγηση των εκκρίσεων του προστάτη για φλεγμονή και υπερηχογράφημα και, εάν χρειάζεται, λαμβάνουν αντιβακτηριακή θεραπεία και συνεδρίες μασάζ προστάτη.